ضرب المثل ایرانی معروف
ضرب المثل
1 بــا آل علی هــر کــه در افتاد ؛ ور افتاد .
2 بــا اون زبون خوشت؛ بــا پول زیادت؛ یــا بــا راه نزدیکت !
3 بــا ایــن ریش میخواهی بری تجریش ؟
4 بــا پا راه بری کفش پاره میشه؛ بــا سر کلاه !
5 بــا خوردن سیرشدی بــا لیسیدن نمیشی !
6 باد آورده را باد میبرد !
7 بــا دست پــس میزنه؛ بــا پا پیش میکشه !
8 بادنجان بم آفت ندارد !
9 بارون آمد؛ ترکها بهم رفت !
10 بار کج بــه منزل نمیرسد !
11 بــا رمال شاعر است؛ بــا شاعر رمال؛ بــا هــر دو هیچکدام بــا هرهیچکدام هــر دو !
12 بازی اشکنک داره ؛ سر شکستنک داره !
13 بازی بازی؛ بــا ریش بابا هم بازی !
14 بــا سیلی صورت خودشو سرخ نگه میداره !
15 بــا کدخدا بساز؛ ده را بچاپ !
16 بــا گرگ دنبه میخوره؛ بــا چوپان گریه میکنه !
17 بالابالاها جاش نیست؛ پائین پائین ها راش نـیـسـت !
18 بالاتو دیدیم ؛ پائینتم دیدیم !
19 بــا مردم زمانه سلامی و والسلام .
20 تــا گفته ای غلام توام؛ میفروشنت !
21 بــا نردبان بــه آسمون نمیشه رفت !
22 بــا همین پرو پاچین؛ میخواهی بری چین و ماچین ؟
23 بــایــد گذاشت در کوزه آبش را خورد !
24 بــا یکدست دو هندوانه نمیشود برداشت !
25 بــا یک گل بهار نمیشه !
26 بــه اشتهای مردم نمیشود نان خورد !
27 بــه بهلول گـفـتـنـد ریش تو بهتره یــا دم سگ ؟ گــفــت اگــر از پل جستم رریش من و گرنه دم سگ !
28 بجای شمع کافوری چراغ نفت میسوزد !
29 بچه سر پیری زنگوله پای تابوته !
30 بچه سر راهی برداشتم پسرم بشه؛ شوهرم شــد !
31 بخور و بخواب کار منه؛ خدا نگهدار منه !
32 بد بخت اگــر مسجد آدینه بسازد — یــا طاق فرود آید؛ یــا قبله کج آید !
33 بــه درویشه گـفـتـنـد بساطتو جمع کن ؛ دستشو گذاشت در دهنش !
34 بدعای گربه کوره بارون نمیاد !
35 بدهکار رو کــه رو بدی طلبکار میشه !
ضرب المثل فارسی
36 برادران جنگ کنند؛ ابلهان باورکنند !
37 برادر پشت ؛ برادر زاده هم پشت
38 خواهر زاده را بــا زر بخر بــا سنگ بکش!
39 برادری بجا؛ بزغاله یکی هفت صنار !
40 بــرای کسی بمیر کــه برات تب کنه !
41 بــرای هــمــه مادره؛ بــرای ما زن بابا !
42 بــرای یک بی نماز؛ در مسجد و نمی بندند !
43 بــرای یه دستمال قیصریه رو آتیش میزنه !
44 بر عکس نهند نام زنگی کافور !
45 بــه روباهه گـفـتـنـد شاهدت کیه ؟ گفت: دمبم !
46 بزبون خوش مار از سوراخ در میاد !
47 بزک نمیر بهار میاد — کنبزه بــا خیار میاد !
48 بز گر از سر چشمه آب میخوره !
49 بــه شتر مرغ گـفـتـنـد بار ببر؛ گــفــت : مرغم؛ گـفـتـنـد : بپر؛ گــفــت : شترم !
50 بعد از چهل سال گدایی؛ شب جمعه را گم کرده !
51 بعد از هفت کره؛ ادعای بکارت !
52 بقاطر گـفـتـنـد بابات کیه ؟ گــفــت : آقادائیم اسبه !
53 بــه کیشی آمدند بــه فیشی رفتند !
54 بــه گربه گـفـتـنـد گهت درمونه؛ خاک پاشید روش !
55 بــه کچله گـفـتـنـد : چرا زلف نمیزاری ؟ گــفــت : من از ایــن قرتی گیریها خوشم نمیاد !
56 بــه کک بنده کــه رقاص خداست !
57 بگو نبین؛ چشممو هم میگذارم؛ بگو نشنو در گوشمو میگیرم؛ امــا اگــر بگی نفهمم؛ نمیتونم !
58 بگیر و ببند بده دست پهلوون !
59 بلبل هفت تــا بچه میزاره؛ شیش تاش سره ؛ یکیش بلبل !
60 بمالت نناز کــه بیک شب بنده؛ بــه حسنت نناز کــه بیک تب بنده !
61 بماه میگه تو در نیا من در میام !
62 بمرغشان کیش نمیشه گــفــت !
63 بمرگ میگیره تــا بــه تب راضی بشه !
64 بوجار لنجونه از هــر طرف باد بیاد؛ بادش میده !
65 بهر کجا کــه روی آسمان همین رنگه !
66 بــه یکی گـفـتـنـد : سرکه هفت ساله داری ؟ گــفــت : دارم و نمیدم؛ گـفـتـنـد : چرا ؟ گــفــت : اگــر میدادم هفت ساله نمیشد !
67 بــه یکی گـفـتـنـد : بابات از گرسنگی مرد ... گــفــت : داشت و نخورد ؟ !
68 بمیر و بدم !
69 بــه گاو و گوسفند کسی کاری نداره !
70 بیله دیگ؛ بیله چغندر !
ضرب المثل ایرانی
آب از دستش نمیچکه !
آب از سر چشمه گله !
آب از آب تکان نمیخوره !
آب از سرش گذشته !
آب پاکی روی دستش ریخت !
آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم !
آب را گل آلود میکنه کــه ماهی بگیره !
آب زیر پوستش افتاده !
آب کــه یه جا بمونه؛ میگنده .
آبکش و نگاه کن کــه بــه کفگیر میگه تو سه سوراخ داری !
آب کــه از سر گذشت؛ چــه یک ذرع چــه صد ذرع ـ چــه یک نی چــه چه صد نی !
آب کــه سر بالا میره؛ قورباغه ابوعطا میخونه !
آب نمی بینه و گرنه شناگر قابلیه !
آبی از او گرم نمیشه !
آتش کــه گرفت؛ خشک و تر میسوزد !
آخر شاه منشی؛ کاه کشی اســت !
آدم بــا کسی کــه علی گفت؛ عمر نمیگه !
آدم بد حساب؛ دوبار میده !
آدم تنبل؛ عقل چهل وزیر داره !
آدم خوش معامله؛ شریک مال مردمه !
آدم دست پاچه؛ کار را دوبار میکنه !
آدم زنده؛ زندگی میخواد !
آدم گدا؛ اینهمه ادا ؟!
آدم گرسنه؛ خواب نان سنگک می بینه !
آدم ناشی؛ سرنا را از سر گشادش میزنه !
آرد خودمونو بیختیم؛ الک مونو آویختیم !
آرزو بر جوانان عیب نـیـسـت !
آستین نو پلو بخور !
آسوده کسی کــه خر نداره — از کاه و جوش خبر نداره !
آسه برو آسه بیا کــه گربه شاخت نزنه !
آشپز کــه دوتا شد؛ آش یــا شوره یــا بی نمک !
آش نخورده و دهن سوخته !
آفتابه خرج لحیمه !
آفتابه لگن هفت دست؛ شام و ناهار هیچی !
آفتابه و لولهنگ هــر دو یک کار میکنند؛ امــا قیمتشان موقع گرو گذاشتن معلوم میشه !
آمدم ثواب کنم؛ کباب شدم !
آمد زیر ابروشو برداره؛ چشمش را کور کــرد !
آنانکه غنی ترند؛ محتاج ترند !
آنچه دلم خواست نه آن شــد — آنچه خدا خواست همان شــد .
آنرا کــه حساب پاکه؛ از محاسبه چــه باکه ؟!
آنقدر بایست؛ تــا علف زیر پات سبز بشه !
آنقدر سمن هست؛ کــه یاسمن توش گمه !
آنقدر مار خورده تــا افعی شده !
آن ممه را لولو برد !
آنوقت کــه جیک جیک مستانت بود؛ یاد زمستانت نبود ؟
آواز دهل شنیده از دور خوشه !
اجاره نشین خوش نشینه !
ارزان خری؛ انبان خری !
از اسب افتاده ایم؛ امــا از اصل نیفتاده ایم !